Liceum Plastyczne w Krośnie

Mój tren

Jeszcze wczoraj tu był.  
Rzeźbił, malował
Uczył, pracował.
Żył.

Dzisiaj odpłynął statek nadziei.
Drzewu życia odcięto tlen.
To jest mój tren.

Nie czeka zamyślona kobieta.
Ruszył pegaz.
A za nim czarna kareta.

Chomik nie tańczy.
Rycerz nie walczy.
Uczony w piśmie nie myśli już.
Exodus.

Ja się nie godzę.
Drzewoludy i sacrum,
stoją przy drodze,
Brzozowski patrzy ze ściany.
Horacy w drewnie zapisany.

Znów jest.
Zawsze był.
W nas będzie żył.

                       Autor: Zbigniew Gleń

• Poprzednie
• Następne